Polskie stroje ludowe były używane przez większość polskich grup etnograficznych. Okres największego rozwoju strojów ludowych przypada na 2. połowę XIX i początek XX wieku, kiedy uwłaszczenie chłopów, rozwój gospodarki towarowej oraz przemysłu, spowodowały wzrost zamożności chłopów. W okresie międzywojennym strój ludowy zaczął być traktowany jako odzież odświętna, noszona na wielkie okazje, a nie jako ubiór codziennego użytku. Wygląd stroju uzależniony był od regionu Polski, gdzie powstawał, warunków klimatycznych, typu gospodarki, stosunków społeczno- gospodarczych oraz historii regionu w którym powstawał. Pomysły na stroje często czerpano ze strojów szlacheckich i mieszczańskich, mundurów wojskowych. Wpływ miała również moda europejska okresu baroku i renesansu. Zdobienie stroju zależało od zamożności grup etnograficznych i indywidualnie właściciela.
Od 1949 roku Polskie Towarzystwo Ludoznawcze wydaje opracowania strojów ludowych w zeszytach pod tytułem Atlas Polskich Strojów Ludowych.
Strój wilamowski
Strój biłgorajski – męski.
Strój biłgorajski damski
Strój strachociński
Strój łowicki
Strój mazowiecki
Strój ludowy z Libiąża
Kurpiowskie stroje ludowe
Strój góralski – damski – z Zakopanego
Strój śląski
Strój kaszubski
Strój rzeszowski
Strój lubuski
.
Opracował: JNG
